ما بست بنشستیم و ای کاش بیای
تو شاهی و چون ماهی و دل بی تو شکسته
چون نور درخشان و تجلی خدایی
ای نور خدا تکیه ی ما روح به فدایت
ناقبله تا ثانیه ای کم شود ایام جدایی
آقای دل من تویی تو علت هستی
گر جان دهد عالم به فدایت تو سزایی
بیچاره منم آه خدایا مددی ده
سیراب شود بنده ات از درد گدایی
چشمم به در خانه ات ار روزی بیوفتد
آنجا بنشینم که در خانه گشایی
هیهات مگر سی صد و سیزده چه قدر است
تا جان دهند اندر شه بی یار خدایی
باید همگی گریه کنیم تا که شود پاک
شه راه رسیدن به در آشنایی
باید همگی گریه کنیم پر شود آنقدر
بر راه شود کشتی نوح سامرایی
دیوانه شدم از غم دوریت آقا
کارساز شود دارویی قرصی دوایی ؟